In een stadspark zit Jefke Peeters op een bank mussen te voederen. Jefke Peeters ziet er uit als een gewone klerk en hij is dat ook. Maar wat de Duitsers dan nog niet weten is dat hij het hoofd is van een belangrijk spionagenetwerk.
Voor de organisatie van dit spionagenetwerk in België sprak de gevluchte burgemeester van Neerpelt M.Moonen zijn dorpsgenoot Jefke Peeters aan. Jefke wordt zo de leider van de Cereal Company, een dienst die is opgezet door Belgische officieren die via Nederland terug in België waren geïnfiltreerd en nauwgezet de Duitse troepenbewegingen naar het front observeren, bijvoorbeeld via de spoorwegen, en deze via een berichtendienst aan de geallieerden bezorgen.
Het netwerk vertakte zich over heel België, tot zelfs in Frankrijk. Talrijke agenten bemannen verschillende spoorwegobservatieposten en leveren informatie aan koeriers die de rapporten naar de grens met Nederland brachten. Aan de grens hadden medewerkers dan weer andere taken. Sommige agenten aan de grens hadden een specifieke taak (berichten of brieven oversmokkelen, vluchtelingen of oorlogsvrijwilligers passeren), maar de meesten klaarden verschillende klusjes en waren vaak ook nog betrokken bij de grenssmokkel. Aan de Nederlandse kant van de grens zorgden weer andere Belgische agenten ervoor dat berichten bij de leiders van de geallieerde diensten terecht kwamen, dat oorlogsvrijwilligers naar Engeland konden afvaren, enz.
Het net heeft niet alleen af te rekenen met talrijke arrestaties tijdens de oorlog; ten gevolge van verraad en van allerlei acties van de Duitse politie en contraspionage moeten verschillende leden van de groep naar Nederland moeten vluchten. Dat was o.a. het geval voor Louis Loos, Frans Laukens en, in september 1917, voor Jefke Peeters, de leider van het net.
Dit is het vijfde videodeel uit Kleine Verhalen in een Grote Oorlog. Volg het verhaal op http://www.facebook.com/mathildepaukens.